magic-land.pl

1. Rzućcie kością k10 na każdą część włosów na swojej twarzy (1 kość na włosy na głowie, 2 kości na każdą brew). Do każdej kości dodajcie +0.5 punkta za umiejętność transmutacji (zaokrąglamy w górę).
2. Interpretacja wyników: 1-2: włosy/brwi stają w płomieniach, 3: włosy/brwi natychmiast łysieją. 4: włosy/brwi zmieniają kolor na intensywnie rudy. 5: tworzą się pasemka z pożądanym kolorem. 6: włosy/brwi zmieniają się na pożądany kolor w brzydkim i bladym odcieniu 7-10: osiągnięty zamierzony efekt.

Za udział w lekcji każdy uczeń otrzyma +10 punktów dla swojego domu.
Osoba, która rzuci najpoprawniej swoje zaklęcia otrzyma roczną prenumeratę czasopisma Transmutacja Współczesna.

Transmutacja zdecydowanie nie była najmocniejszą stroną panny Stark, ale mimo tego po całkiem nieźle zdanych SUMach w roku poprzednim postanowiła kontynuować ten przedmiot i spróbować podejść do OWUTEMu z tej dziedziny na koniec siódmej klasy. Na zajęciach szło jej zazwyczaj raczej przeciętnie, nie wyróżniała się ani wybitnymi osiągnięciami ani całkiem słabą pracą, więc udawało jej się przemykać pod radarem pani Macintosh z dość dużą skutecznością.
Gdy usłyszała, że dzisiaj będą transmutować swoje włosy i brwi aż się zapowietrzyła, bo oczami wyobraźni już widziała siebie z obleśnymi glonami zamiast włosów albo z włochatymi dżdżownicami zamiast brwi. Transmutacja myszy w kieszonkowy zegarek to jedno, ale zabawa zaklęciami na własnej twarzy to zupełnie inna sprawa! Gdy przed nimi na ławkach pojawiły się lusterka, Krukonka natychmiast przejrzała się w nim i zaczęła zastanawiać jaki kolor powinna sobie sprawić. Jako młodsza siostra dwóch atrakcyjnych do granic możliwości sióstr postawiła na ich fenomenalne kolory włosów i już po chwili celowała różdżką w swoją głowę, skupiając się na widoku w lusterku i intensywnie myśląc o płomienno-rudych włosach swojej starszej siostry Glorii.
— Crinus Muto! — Mruknęła z odpowiednią głośnością, a jej włosy już po chwili zaczęły zmieniać się w rude kosmyki. Z początku zadowolona z działania, szybko stwierdziła, że to najbrzydszy rudy jaki kiedykolwiek widziała w swoim życiu. Wyglądała jakby zamoczyła swoje włosy w wybielaczu. Złapała za kosmyk i przyjrzała mu się z bliska z niezbyt zadowoloną miną, a potem przystąpiła do swoich brwi. — Crinus Muto — wypowiedziała zaklęcie celując w swoją prawą brew, która szybko została udekorowana pionowymi, rudymi pasemkami, które przekładały się na zmianę z jej naturalnym, ciemnym kolorem brwi. Gdy odsunęła się na większą odległość od lusterka wyglądała jakby jej brew została poćwiartowana na kilka kawałków. Zniechęcona i skupiona na ostatniej brwi po raz kolejny rzuciła zaklęcie, tym razem celując w lewą. — Crinus Muto! — powiedziała, tym razem osiągając zamierzony cel. W efekcie udało jej się wyczarować blado-rude włosy w okropnym odcieniu, dwu-kolorową brew oraz jedną, intensywnie rudą brew. Wyglądała komicznie, ale szybkie rozeznanie po klasie i już wiedziała, że nie tylko ona.
— Może szło by nam lepiej gdyby nagroda była lepsza niż prenumerata Transmutacji Współczesnej — rzuciła przyciszonym głosem do swojej przyjaciółki Kitty, a potem podniosła rękę aby zadać nauczycielce pytanie. Gdy ta udzieliła zgody, Krukonka odezwała się: — Co możemy zrobić żeby wrócić do swojego pierwotnego koloru włosów? — Zapytała z nadzieją w głosie, że nie będzie musiała chodzić po szkole wyglądając jak ofiara nieudanej koloryzacji.

Transmutacja była dla niego tym przedmiotem, który zawsze uważał za pożyteczne zło konieczne. Osobiście nie mógł pomyśleć nad niczym bardziej nużącym niż cała lekcja podczas której próbują przetransmutować ślimaki w zegarki kieszonkowe, albo żuki gnojaki w gwizdki, dlatego zawsze miał pewną dozę niechęci jeśli chodzi o ten przedmiot. Zamiast uczyć się transmutować rzeczy w coś przydatnego, na przykład łańcuchy w jadowite węże, on tkwił zawsze w tej klasie z masą na wpół przetransmutowanych gwizdków, zegarków i innych nieprzydanych mu gratów.
Kiedy usłyszał, że dzisiaj zajmą się transmutacją ludzką, natychmiast się ożywił. Ożywił się oczywiście tylko w myślach, nie przeszłoby mu przez głowę aby ekscytować się fizycznie na myśl o czymś, co mogło być obiecującą lekcją transmutacji. Zniechęcony nieco faktem, że będą transmutować swoje włosy i brwi zapał nieco opadł, ale uznał to za całkiem niezły początek. Gdy przed nim pojawiło się lusterko, od razu przejrzał się w nim i nie zajęło mu dużo czasu aby wymyślić na jaki kolor chce zafarbować swoje włosy. Kobaltowy niebieski, tak jak założycielka jego domu przykazała.
— Crinus Muto! — Wypowiedział formułkę zaklęcia celując czubkiem swojej różdżki w swoje kręcone włosy na głowie. Powoli jego kosmyki zaczęły zmieniać kolor na ładny, ciemnoniebieski odcień aż wreszcie cała fryzura prezentowała się jednolitym kolorem. — Crinus Muto — powiedział znowu, celując w jedną ze swoich brwi. Swoją drogą, czuł że to nieco nieodpowiedzialne celować tak różdżką prosto w swoją głowę, ale ufał swoim umiejętnością rzucania zaklęć. Nie był taki pewny jeśli chodzi o pozostałe osoby w tej klasie... Zaraz po rzuceniu drugiego zaklęcia, jego prawa brew przybrała zaraz kolor identyczny jak ten, który miał właśnie na swoich włosach. Tego trio dopełnić miała za moment także lewa brew.
— Crinus Muto — powiedział po raz kolejny, by po chwili już siedzieć z kompletem nowych włosów i brwi w kolorze dominującym swojego domu. Przejrzał się w lusterku i z lekkim rozbawieniem stwierdził, że w razie czego ma może karierę we fryzjerstwie, jeśli jego inne plany się nie powiodą.

Nauczycielka oglądała poczynania uczniów na swoich głowach ze swojego komfortowego krzesła stojącym przy jej biurku na szczycie klasy. Widząc różny skutek na włosach oraz brwiach uczniów, odezwała się do klasy:
— Proszę się nie bać, proszę bliżej przyłożyć różdżkę do włosów— zacmokała niezadowolona, taksując uczniów wzrokiem. Krukoni, jak zwykle poprawnie, ale bez spektakularnych efektów. Gdy zniknęła jedna z brwi Atheny z Hufflepuffu, profesor natychmiast odezwała się do niej: — Proszę się nie przejmować panno Lestrange, brew wróci na swoje miejsce w nienaruszonym stanie za kilka dni — powiedziała, a potem spojrzała na siedzącą nieopodal niej pannę Mei Hwang i aż wstała i wydała z siebie zduszony okrzyk widząc dziewczynę zupełnie łysą i z płonącą brwią. Całe szczęście interwencja jej kolegi Jeta Choi uratowała ją w miarę szybko. — Na gacie Merlina, panno Hwang, nic się panience nie stało?! Co za przedstawienie... Tak jak w przypadku panny Lestrange, włosy i brwi odrosną za kilka dni, a na przyszłość proszę wypowiadać formułę wyraźnie... CRI-NUS MU-TO... — powiedziała patrząc na Gryfonkę z lekko zażenowaną miną. Wyglądała jak siedem nieszczęść, ale nauczycielka postanowiła nie dołować jej jeszcze bardziej. — Pan Choi zaś poprawnie — dodała jeszcze, nim odeszła od nich i ruszyła w stronę innych uczniów. Gdy lekcja dobiegała końca w pomieszczeniu czuć było okropny smród spalonych włosów, część uczniów była łysa albo miała na głowach przeróżne kolory. Nauczycielka z lekko zmarszczonym od smrodu nosem zwróciła się do tych nieszczęśnie wyglądających szóstoklasitów.
— Przed wami jeszcze dużo ćwiczeń... A to chyba i tak mało powiedziane. Osoba, która poradziła sobie dzisiaj śpiewająco i wyróżniła się na tle pozostałych jest panna Iris Parkinson, która otrzymuje ode mnie roczną prenumeratę Transmutacji Współczesnej oraz pięć punktów dla Slytherinu. Proszę wypatrywać sowy z najnowszym wydaniem pierwszego dnia każdego miesiąca — powiedziała, po czym pożegnała uczniów i odprowadziła ich do wyjścia, zamykając za nimi drzwi.