sowa Georginy - Jedwab

[Georgina Edwards]

...

[Sowia Poczta]

Bluza Gryffindoru z nazwiskiem Black i dopisek na kartce: wiem, że Ci się spodobała. Sprawdź kieszenie.
W jednej kieszeni jest schowany magiczny ołówek w opakowaniu, rysik nie łamie się pod naciskiem. W drugiej pijackie zdjęcie z imprezy w WC, na którym Lucius trzyma Georginę w rękach i podrzuca ją, mimo protestów. Oboje się jednak na koniec śmieją, chociaż Luc chłodno i ze zmęczeniem.

[Matthew Sneddon]

Moja droga Gigi,

Nie ma Cię w zamku, ale jakaś ślizgonka powiedziała, że wracasz tuż po świętach. Mam dla Ciebie prezent, który chciałem wręczyć Ci osobiście. Spotkamy się w Trzech Miotłach po Twoim powrocie?

PS Tęsknię za Tobą

Całuję, Matt

[Lucius Black]

Georgie, zjadłem wszystkie żelki od Ciebie. Kwaśne. Boskie. Piękna sprawa! Skąd je miałaś?

Kiedy, na osłodę, zobaczymy się. Oczywiście w celu modelowania Tobie.

Lucius

[Lucius Black]

Twoja tajemnica jest ze mną bezpieczna. Ale ale... Czy Twoja ciotka jest wdową na wydaniu? Chyba, że Ty też bawisz się magią słodyczy to przyznam, że wolałby młodszy model z takiej rodziny. Wtedy mógłbym oficjalniej smolić cholewki.

Jestem w tym roku w Hogsmeade z Clarissą, nie jechałem do rodziców, bo nie wiem co robią, ale nie ma ich. Ważne sprawy niby ważnych ludzi. Wiesz, jak jest. Niemniej jednak, jestem na miejscu, jak tylko będziesz mnie potrzebowała. Zgadzam się, też chcę, żebyś mi podziękowała osobiście.

Lucius

[Lucius Black]

Nie potrzebujesz tych lekcji. Sneddon się ślini nieustannie. Ja wyglądam przy Tobie lepiej i nie uśmiecham się tak kretyńsko, just sayin'.

Co załatwisz? Zgadzam się. Zgadzam się na wszystko.

Brzmi, jak plan. Jesteśmy w kontakcie. Wesołych Świąt! Może nie dostaniesz samych rózg.

Lucius

[Lucius Black]

W dniu urodzin, 10 stycznia, do Georginy przyszła sowa, niosąca dość duże pudło. Ledwo dawała radę machać skrzydłami, żeby nie być przeważoną. W końcu, na oczach Ślizgonki, kilka mniejszych ptaszyn raczyło pomóc puchaczowi i tak "doleciała" paczka bez uszkodzenia jej. Wielkie pomarańczowe pudło z czarną wstążką, do którego dołączona była karta z życzeniami. Czarny atrament wyraźnie zwiastował nadawcę.

Nie znam się na modzie, ale podpytałem Clarissy i poprosiłem, żeby skoczyła ze mną do Paryża. Kolejne zakupy chciałbym już zrobić z Tobą.

Zasługujesz na wszystko, czego sobie wymarzysz. Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin, wredna żmijo.

Lucius

W środku znajduje się kilkanaście sztuk dość wyrafinowanych elementów do stylizacji ciuchów. Pewnie większość wybrała Clarissa Black, starsza siostra Luca, ale znalazły się tam dwa szaliki jedwabne, delikatna apaszka, para subtelnych rękawiczek zimowych z białej, smoczej skóry, dwie broszki - jedna z wężem srebrna, jedna z perłami i czarnymi kamieniami, srebrna kolia z ametystami, świetnie skrojone zielone bryczesy oraz jakiś płaszcz, za którym wzdychała Georgina, gdyż madamme Malkin miała taki i nie chciała powiedzieć jej skąd, różnił się jednak nieco kolorem, bo Lucius wybrał dla niej czarny ze złotymi zdobieniami o taki, a jej ciotka miała bordowy w kremowe zdobienia.
I zaproszenie do sklepu, który okazał się high-fashion butikiem paryskim, gdzie naprawdę ciężko było się wkupić w łaski. Dopisek rachunek otwarty mówił, że Blackowie pokrywają koszta.

[Lucius Black]

Weź, proszę, te rzeczy. Ja się nie znam. Clarissa wybierała.

Dobrze. Bez otwartego rachunku. Pasuje? Deal?

Lucius

[Lucius Black]

W takim razie bierzesz płaszczyk i wszystko inne, a potem rycerzykowi idziesz wybrać koszulę u swojej ciotki, za którą zapłacę samodzielnie. Piękny plan, piękna ustawka. Podoba mi się.

Lucius

[Sowia Poczta]

Wkurwiasz mnie. Ale lubię to wpieniające spojrzenie.

Dołączona pojedyncza różyczka, tak ciemno-bordowa, że niemalże czarna, ma bardzo ostre kolce.